Zuring: een lekkernij of een plaag?

Geschiedenis veldzuring:

Veldzuring werd samen met andere zuringsoorten reeds in het antieke Egypte gegeten. Ook in het oude Griekenland deed men zich tegoed aan deze wilde groente. De antieke Romeinen schotelden veldzuring tijdens feestmaaltijden en vette maaltijden voor. Deze zure groente doet het vet beter verteren. In het Middellandse Zeegebied stond in de oudheid veldzuring bekend om zijn eigenschap scheurbuik te genezen. De hedendaagse wetenschap bevestigt deze bevinding aangezien er veel vitamine C in veldzuring zit. In de Middeleeuwen werd het hele veldzuringblad gebruikt als verpakkingsmateriaal voor bijvoorbeeld roomboter.

Geneeskrachtig gebruik van veldzuring:

Veldzuring bevat vooral veel vitamine C en ijzer. Het is een gezonde wilde groente mits je er niet te veel van eet. Veldzuring werd vroeger gezien als volksmedicijn. Deze groente werkt bloedzuiverend, waterafdrijvend en laxerend. Vroeger werd in Nederland melk met krenten en zuring gekookt totdat het een papje werd. Dit papje zou de darmen spoelen. Het vitamine C-gehalte is heel hoog; daarom kan de plant worden gebruikt om aan te sterken na een ziekte.

De stengel van zuring wordt soms door mensen gebruikt om op te kauwen. Het sap is zurig, fris, lekker en dorstlessend.

Maar goed nu ons verhaal!

Zo zag de tot nu toe genoemde “van Bladel” akker er vorig jaar 2023 uit.


En nu dit jaar!

Een akker vol zuring!

De bedoeling was om deze akker opnieuw in te zaaien met granen en de nodige bloemen voor bijen en vlinders. Maar de vele regen heeft hier een stokje voor gestoken. We konden de akker niet inzaaien, het was veel te nat.

Wat te doen?

Laten staan? Na een aantal jaren verdwijnen ze vanzelf. Maar die tijd wilden we niet gebruiken want we willen een graanakker voor de das en insekten. Biodiversiteit dus.

We hebben besloten om de zuring uit te steken en af te voeren. En ja dat kost bloed, zweet en tranen. Maar we zijn vrijwilligers en we weten toch niet wat we met onze vrije tijd moeten doen. We zijn halverwege en nog even te gaan maar de strijd gaan we winnen want volgend jaar is het een kwestie van bijhouden.

Misschien moeten we de zuring weer als groente introduceren. Iets voor de zakenmannen onder ons?

Maar Paul die hier de zuring zo enthousiast afvoert:

Heb je deze zuring uil al gespot?